من اگر خوب ام اگر بد، تو، برو خود را باش!
شما:
وقت بخیر استاد گران گنج به نظر این دانشجوی کوچک هیچ انسانی را نباید و به هیچ وجه شایسته نیست عیب جوی دیگران باشد زیرا هیچ انسانی در کره ارض در تمامیت کمال نیست تنها اشخاصی صلاحیت نقد رفتارهای انسانها را دارند که متخصص وجود انسان هستند همانند پزشکان روانشناس / روان کاو یا کارشناسان جامعه شناس و مردم شناس آن هم با درخواست خود آن فرد برای راهنمایی و مشاوره و صد البته از زاویه کاملا علمی و تخصصی، در مورد گفتگو در مورد دیگر افراد بدون حضور آنها نیز اخلاقیست جا مانده از دوران توسعه نیافتگی فرهنگ انسان شرقی و جایی در دنیای پسا مدرن امروزین جهانی ندارد ، رفتار مدرن و انسانی اینست که هر فردی اگر بر انسانی دیگر نقدی وارد می داند با شجاعت به او بگوید البته تنها و تنها به خود او یا با گفتمان به همگرایی می رسند و یا از هم منفک می گردند، به هر صورت با این رفتار دلاورانه انسانها از بند تزویر/ فریب و دوگانگی شخصیت رهایی می یابند.
بنده (آگاهیگاه):
وقت خوش عزیزا! دقیقاً درست می گویید. ریز به ریز همان است که نگاشته اید. تا ما دلاورانه از بند تزویر/فریب و دوگانگی شخصیت (و بلکه چند و چندین گانِگی) شخصیّت رهایی نیابیم آسمان همین و آفتاب همان و جهان چنین و هستی چنان خواهند ماند. درود بر شما و سپاس گزار که دقیق مطالعه فرموده و نظراتی صائب می نگارید
سپاس بی پایان استاد ارجمند گران گنج که زمان اختصاص داده و با لطف نظر نگاشت این دانشجو را مطالعه نمودید.