من کیستم؟

نام من مَهدی است. و نام فامیلیَم هُدایی است. «خواندن» می دانم. «نوشتن» می دانم. با زبان عربی و انگلیسی و پارسی در کاربُرد آشنا هستم. دوست دار خدا و بندگی «او»اَم. دنیا و هرچه در آن را میرا می دانم و فرصت و رُخصتی برای پُر کردنِ «ارزها» برای روزگار «مانایی» ما. «خواندن» و پذیرش و اجرایِ «آخرین سخنان خدا» با آدم ها را تنها راهِ نجات بشر می شمارم. می توانم «راه» را برای هرکس در هر مسیر بگشایم و به یاریَش بیایم. وقت را تنها «سرمایه» و تنها یک بار مصرف یافته ام و عمر، مخزنِ آن است و تن مَرکَبِ جا به جا کردنِ وقت می باشد. عقل ـ خِرَد ـ، به شرط استفاده نَفس (من) از او، به جایِ قسمت ناخودآگاه ذهن، می تواند «راه» را بیابد و شخص را در خوش بختی «برساند». تقریباً تمام وقتم را تا کنون، پایِ «راه»«نما»یی کاشته ام. «دارا»یی اما گزینه دوباره بازگشتن به دنیای من خواهد بود